Karanlığın bağrında yeşeren bir umut,
Sessizce açılır, fısıltıyla umut.
Yorgun kalplerde bir kıvılcım, bir soluk,
Yarınlara uzanır, bir ince umut.
Her düşüş bir başlangıç, yeniden doğuşa,
Her gözyaşı bir tohum, sevgiye susayan.
Umut bir nehir akar, sabırla coşa coşa,
Yüreğimizde yeşerir, her an filizlenen.
Zamanın yıprattığı ruhlarda bir ferahlık,
Umut bir güvercin uçar, göklere doğru.
Hayallerin peşinde koşarız, bir çocuk saflığı,
Ve her yeni gün, bir umut dolu bir soru.
Gel ey umut, sar beni kanatlarınla,
Korkunun gölgesinden çek çıkar beni.
Yarınların eşiğinde, aydınlık yüzünle,
Umut çiçeğini açtır içimde yeniden.