Bulutlar çağırıyor adımı,
Gök mavi bir yol gibi önümde,
Hiçbir yere ait olmamanın huzuruyla,
Yürürüm rüzgârın izinde.

Denizler kıyılarla sınırlı değil,
Ve ben de zincirler tanımam,
Düşlerimi serbest bırakırım,
Kanatlarım gökyüzüne açılır.

Bir adım ileri, sonsuza doğru,
Zamanın içinde kaybolmadan,
Anı yaşarım, özgürce,
Ruhumun haritasını kendim çizerim.