Bazen kelimeler yetmez,
Bazen sessizlik en derin anlatıdır.
Zaman durur, an genişler,
Ve biz, hatıraların içinde kayboluruz.

Bir düş, gerçeğe mi dönüşmeli?
Yoksa düş olarak kaldığında mı özeldir?
Düşünen insan, kendi yolunu çizer,
Ama bazen yollar bile bizi unutabilir.

Gözler ufka dalsa da,
Gökyüzü hep aynı kalmaz.
O halde, neye tutunur insan?
Belki sadece, kendine…