Bir an gelir, zaman durur nefesimde,
Ne bir gölge, ne bir yankı, yokluk mu bu?
Ruhumda biriken düğümler, ince bir sesimde,
Umutsuz bir fısıltı, bitmeyen bir uyku.
Yabancı bir şehirde, kayıp bir benlik,
Her köşe bir çıkmaz, bir duvar mı bu?
Gönlümde bir yangın, bitmeyen bir benlik,
Küle dönen düşler, acı bir duygu.
Gökyüzü simsiyah, yıldızlar suskun,
Her parıltı bir veda, bir hüsran mı bu?
Yalnızlık bir yoldaş, derin ve durgun,
Düşen her damla, bir tufan mı?
Nereye akar bu sır, bilmecelerle dolu?
Her cevap bir soru, bir bilme mi bu?
Varoluşun düğümü, kördüğüm bir yol,
Ölümün ötesi, bir sonsuzluk mu?
Umarım bu şiir de Necip Fazıl’ın derin ve mistik atmosferini yansıtmıştır. Başka bir şey yazmamı ister misiniz?