Ey kadim zamanların ruhu,
Ey tahtları yükselten, halkları yönlendiren kader!
Altınla örülmüş saraylar bile unutulur,
Fakat yiğitlerin adı sonsuzlukta yankılanır.

Kılıç sesleri taşır eski hikâyeleri,
Her darbede zaferin yankısı duyulur.
Çünkü er meydanında yalnızca cesurlar yaşar,
Ve adalet, yüce bir hükümdarın mührü olur.

Ey düşleri gerçeğe çeviren hükümdar,
Gözlerin ufku delip geçen bilgelik taşır.
Günlerin rüzgârlarla yarışır,
Ama kalbin, zamanın ötesinde bir taht kurar.

Bu dünya geçici bir gölge,
Ve her yiğidin hikâyesi zamanın sayfalarına yazılır.
Unutulmaz olan, adaletle kurulan bir düzen,
Ve halkının dualarında yaşayandır.