Memleketimden Bir Manzara

Toprak kokusu sinmiş ellerinle
Bir tohum ekiyorsun umutla.
Yarınlara dair bir türkü mırıldanıyorsun,
Gözlerinde biriken ışıkla.

Fabrika dumanları değil artık gökyüzü,
Maviye çalıyor yeniden.
Çocukların kahkahası karışıyor rüzgara,
Bir bahar müjdesi gibi içten.

Ne sömürü çarkları dönecek artık,
Ne de alın teri ucuz satılacak.
Birleşmiş ellerin gücüyle yükselecek,
Bu memleket, yeniden kurulacak.

Dağlarda yankılanacak özgürlük türküsü,
Denizlerde çalkalanacak umut dalgaları.
Güneş doğacak alnımızdan ter silerken,
Yeni bir dünya kurmanın sevdasıyla.

Sen, ey kavgamızın yiğit neferi,
Sen, ey yarınların mimarı,
Yüreğindeki ateşle aydınlatıyorsun yolu,
Daha güzel, daha adil bir bahara

Ela Nihan