Bir sabah uyandım, rüzgârla konuştum,
Gökyüzü fısıldadı bir sır gibi.
Ayaklarım iz bırakırken toprakta,
Yüreğim yola çıktı bilinmeze.

Karanlık sokaklar, ışıkla dans eden gölgeler,
Her adımda bir düş büyüdü içimde.
Bir yıldız kaydı, dilek tuttu zaman,
Ve hayal avcısı oldum bir anda.

Yollar bitse de hayal tükenmez,
Rüzgâr döner, güneş doğar yeniden.
Ardından koşarım bir umut gibi,
Belki de hayal, yaşamanın ta kendisi.