Yalnızlık, eski bir şarkı gibi,
Kendi melodisini fısıldar geceye.
Rüzgârın elleriyle çizdiği notalar,
Düşer sokaklara sessiz bir heceye.

Bir yaprak döner zamanın içinde,
Baharın serin hatıralarında.
Gökyüzü maviye boyar düşünceleri,
İnsanın kaybolduğu anılarda.

Özgürlük, uzak bir kumsalda saklı,
Ayak izleri silinse de rüzgârla.
Bir ses yükselir, yıldızlar arasında,
Yaşamın unutulmaz anılarında.