Akşamın solgun ışığında,
Bir gölge gibi duruyor zaman.
Sokaklar boş, rüzgar suskun,
Ve ben seni bekliyorum, sessizce.

Saatler ağır aksak geçerken,
Bir umut saklı kalbimde.
Belki bir adım, belki bir ses,
Ve özlem son bulur nihayet.

Ama yollar uzakta,
Geceler uzun, günler solgun.
Bekleyiş, içinde bir hikâye saklar,
Biten mi, yoksa hiç başlamayan mı?